To co spotkało Ellę mogło przytrafić się każdemu z nas. Ella Longfield wsiadając do pociągu nie sądziła, że ta podróż odciśnie na niej swoje piętno. Tym samym pociągiem podróżowały także Sarah i Anna, które jechały do Londynu świętując zdane egzaminy. Wkrótce do nastolatek przyłącza się dwóch nieznajomych mężczyzn. Początkowo Ella nie widzi w tym nic dziwnego, póki nie dowiaduje się, że tych dwoje właśnie opuściło więzienie. Kobieta długo waha się czy powinna interweniować w tej sprawie, bo jako matka nastoletniego syna, czuje się w obowiązku przestrzec dziewczyny przed nieznajomymi. Ostatecznie Ella rezygnuje i przenosi się do innego wagonu. Nazajutrz okazuje się, że Anna zaginęła. Dręczona wyrzutami sumienia Ella zgłasza się na policję jako świadek… Mija rok a Anna nadal pozostaje uznana za zaginioną zaś Ella otrzymuje anonimowe pogróżki.

A co ty byś zrobił?

Co sprawia, że ta książka wyróżnia się na tle innych thrillerów? Otóż sytuacja w jaką została wplątana Ella mogła przydarzyć się każdemu z nas. Co zrobiłbyś na miejscu Elli? Ciężko odpowiedzieć na to pytanie, choć sądzę, że wielu z nas postąpiłoby podobnie jak główna bohaterka. Ella podjęła decyzję i musi ponieść jej konsekwencje. Zgłosiła się na policję, aby pomóc w poszukiwaniach, jednak kiedy jej nazwisko wyciekło do prasy, stała się obiektem nienawiści. Ukazanie historii z perspektywy świadka uważam za bardzo dobry i dość oryginalny zabieg, gdyż osobiście nie czytałam jeszcze książki, w której mogłabym poczuć emocje, jakie targają świadka. Autorka umiejętnie zarysowała sytuację Elli, która musi mierzyć się z osądem, dziwnymi spojrzeniami, listami z pogróżkami od tajemniczego obserwatora oraz własnym sumieniem.

Z różnych perspektyw

Historia została przedstawiona z perspektywy kilku bohaterów – Elli jako świadka, Sarah –przyjaciółki Anny, ojca zaginionej i prywatnego detektywa. Pozwala to czytelnikowi poznać historię z różnych punktów widzenia. Każda z wymienionych postaci skrywa jakąś tajemnicę, która intryguje. Historia poprowadzona w ten sposób wbrew pozorom nie podaje czytelnikowi odpowiedzi na talerzu, lecz serwuje wiele interesujących i zagadkowych wątków. Autorka od samego początku zatrzymała mnie przy lekturze,  gdyż za wszelką cenę chciałam poznać sekrety Anny, jej rodziców i przyjaciół.

Nie tylko opowieść o zaginionej dziewczynie

„Obserwuję cię” to nie tylko thriller z ciekawie skonstruowaną intrygą, ale także opowieść o rodzicielstwie. Nie ma w życiu rodzica nie gorszego od straty ukochanego dziecka. Autorka ukazała rodzicielstwo z różnych perspektyw. Pokazała smutek i ból z którymi mierzą się rodzice Anny, a także jak wygląda bycie rodzicem nastolatka i rodzicem pierwszego dziecka.

Podsumowanie

Podsumowując „Obserwuję cię” to lekki aczkolwiek wciągający thriller z znakomicie skonstruowaną intrygą. Autorka przyciągnęła mnie do swojej opowieści już na samym wstępie i zatrzymała aż do samego końca. Z zaintrygowaniem śledziłam losy bohaterów, odkrywając ich tajemnice i szukając odpowiedzi na pytanie – „Co tak naprawdę wydarzyło się w Londynie?”. Wisienką na torcie jest oczywiście zakończenie, które spaja fabułę i serwuje zaskakujące odpowiedzi. Myślę, że „Obserwuję cię” idealnie sprawdzi się na jesienny wieczór.

Wydawnictwo: Sine Qua Non ‖ Premiera: 19.09.2018 ‖ Liczba stron: 360

Tytuł oryginalny: I Am Watching You   ‖ Ocena: 5/6

Sweter w odcieniu dojrzałej cytryny, dżinsy z gigantycznymi dziurami, tiulowa sukienka w kolorze fioletu i cekinowy top wyrwany z lat osiemdziesiątych? W głowie przewijasz kolejne karty z Internetu poświęcone najnowszym trendom w modzie i masz je już wykute na pamięć. Twój umysł chodzi na pełnych obrotach kalkulując ile wydasz na sweterek, sukienkę oraz dzwony i czy starczy ci do najbliższej wypłaty. W końcu stwierdzasz, że ten jeden raz możesz zaszaleć. Wyjmujesz kartę, płacisz i wychodzisz ze sklepu z super modnymi nowościami, którymi nie pogardziłyby nawet najpopularniejsze szafiarka na nowojorskim tygodniu mody. Szczęśliwa upychasz zdobycze w szafie i nie możesz się już doczekać, kiedy wkroczysz w nich na ulice. Następnego dnia szykując się do pracy sięgasz bo nowiutki sweterek i niezwykle modne dżinsy z dziurami, jednak szybko uświadamiasz sobie, że dress code ci ich zakazuje. Cekinowy tom się nie nadaje a sukienka nadaje się jedynie na gorączkę sobotniej nocy. Zrezygnowana zakładasz ulubioną parę dżinsów i koszulę po czym mkniesz do pracy. A co dziej się z tymi super modnymi zdobyczami? Znów będą kurzyć się na dnie szafy. O czym to świadczy? Że uległaś fast fashion, czyli szybkiej modzie.

Koniec z zakupami?

Pieniądze szczęścia nie dają, ale zakupy już tak. Słyszałyście o tym? Nie będę ukrywać, że od czasu do czasu lubię wyskoczyć na mały shopping, czyli jakieś dwa razy do roku i kupić sobie coś nowego. Jesienią podczas weekendu zniżek poluję na buty, cieplejszy sweterek i dżinsy a w okresie wiosennym na t-shirty i spódnice. Oczywiście pomiędzy tymi dwoma terminami także zdarza mi się robić zakupy, ale jedynie w sytuacji, gdy czegoś naprawdę potrzebuję.

Błędne koło

Jednak nie zawsze podchodziłam do zakupów w ten sposób. Zakładając blog postawiłam na modę, która miała być jego głównym tematem. Codziennie odwiedzałam przeróżne blogi modowe, szukałam inspiracji i śledziłam trendy. Po paru miesiącach zauważyłam, że w mojej szafie coś nie gra. Otóż starając się prezentować na blogu różne stylizacje, coraz częściej odwiedzałam galerie handlowe, aby nabyć jakąś nową rzecz. Był to także okres kuponów promocyjnych (-40%) w sieciówkach LPP, co tylko zachęcało do robienia nieplanowanych zakupów. Grzech nie skorzystać z takiej okazji, prawda? Niestety często kupowałam oczami a nie głową. W krótkim czasie nazbierało mi się wiele niepasujących do siebie ubrań. Na szczęście w porę zrozumiałam swój błąd i powiedziałam sobie STOP.

T. M. Frazier po raz czwarty zabiera swoich czytelników w niebezpieczną podróż do świata motocyklistów. Jednak czy jest tam miejsce na miłość? Miłość to niebezpieczna broń, która może zniszczyć bądź obudzić do życia. Thia nadała sens życiu Beara, jednak u boku tego mężczyzny nie jest bezpieczna. Co więc przyniosło spotkanie z „Soulless”?

Czas wyrównać rachunki

Autorka z przytupem zakończyła "Lawless" pozostawiając czytelnika z targającymi go emocjami i ogromną niewiadomą, która zachęcała do sięgnięcia po kolejny tom serii. Bear przebywa w więzieniu za zbrodnię, której nie popełnił. Mówi się, że z miłości człowiek robi niewyobrażalne, czasem i szalone rzeczy. Bear właśnie tak postąpił. W więzieniu nie jest bezpiecznie o czym młody motocyklista przekonuje się już na samym początku. Chop pragnie jego śmierci, ale nie zadowoli się tylko tym. Śmierć poniosą także jego najbliżsi, dlatego Bear musi jak najszybciej wyjść z więzienia, aby zapewnić swojej ukochanej bezpieczeństwo. Thia wbrew pozorom nie jest tak delikatna, jakby mogło się wydawać. Życie potraktowało ją wystarczająco brutalnie, aby stała się twardą sztuką. Dziewczyna ma dość czekania, aż przyjaciele Beara wyciągną go z więzienia. W końcu decyduje się zawalczyć o jego powrót. Jednak więzienie to nie jedyna przeszkoda do szczęścia Beara i Ti. Na ich drodze stoi także Chop – ojciec Beara i szef gangu motocyklowego.

Walka o miłość

T. M. Frazier po raz kolejny i już ostatni powraca z opowieścią o seksownym i niebezpiecznym Bearze i zagubionej Ti. Autorka zabiera czytelnika w świat przepełniony przemocą, gdzie łatwo zaskarbić sobie wrogów, ale o wiele trudniej przeżyć. W świecie motocyklistów nie ma miejsca na dyplomację. Wszelkie spory załatwia się walką i krwią, o czym autorka nie pozwala zapomnieć czytelnikowi. Całe życie Beara toczyło się wokół klubu motocyklowego Beach Bastards. Od dziecka pragnął być jedynie jego członkiem. Jeszcze wtedy nie zdawał sobie sprawy, że niegdyś przyjdzie dzień, kiedy porzuci kamizelkę klubu i stanie się wrogiem numer jeden swojego ojca Chopa. Teraz Bear musi stawić czoło osobie, którą przez wiele lat stawiał sobie za wzór. Wojna z Chopem to niebezpieczna gra dostarczająca czytelnikowi napięcia zwłaszcza w drugiej części powieści. Niebezpieczny, brutalny, groźny – taki jest świat Beara i tacy są bohaterowie. Mogłoby się wydawać, że nie ma w nim miejsca na miłość, jednak ona przychodzi niespodziewanie i zmienia wszystko.

Potęga uczucia

To co wyróżnia serię "King" to emocje, które towarzyszą czytelnikowi z każdą przeczytaną kartką. Bohaterowie Frazier cierpią, kochają, nienawidzą i pragną. W "Lawless" obserwowaliśmy Beara, który spadł na samo dno, załamany i bez celu w życiu, z poczuciem bezwartościowości topił smutek w alkoholu i jedno nocnych zabawach. Dopiero gdy w jego życiu pojawiła się Thia, mężczyzna odrodził się niczym feniks z popiołu. Miłość stała się jego uzależnieniem, dla której był gotów na ogromne poświęcenie. To właśnie miłość jest w serii Frazier motorem napędowym bohaterów. To dzięki niej niebezpieczni, groźni mężczyźni będący wyrzutkami przechodzą metamorfozę, stając się już tylko lojalnymi przyjaciółmi i „groźnymi misiami” chroniącymi swoje kobiety (mam nadzieję, że autorka nie utknęła w tym motywie i w następnych częściach pojawi się jakiś powiew świeżości). A skoro miłość jest głównym motywem to nie mogło zabraknąć w serii scen erotycznych. Rozumiem, że seria Frazier jest typową literaturą erotyczną, jednak zabrakło mi w tej historii równowagi pomiędzy akcją a romansem, która istniała w Kingu i sprawiała, że nie miałam czasu na nudę.

Podsumowanie

„Soulless” to dobra kontynuacja cyklu o Bearze i Ti, jednak książka nie stała się moją ulubioną powieścią w serii King. „Soulless” opowiada o miłości, walce i poświęceniu. W historii Frazier jest tyle samo zemsty i przemocy, co szacunku i braterstwa oraz pożądania. To wybuchowe połączenie, które tym razem trochę mnie przytłoczyło. Zabrakło mi balansu pomiędzy akcją a erotyzmem, a Bearowi niestety nie udało się zdobyć mojego serca, w którym nadal pozostaje King. Autorka kończąc serię King, pozostawiła czytelnika z niezwykle intrygującym twistem na zakończenie. Serię polecam osobą, które cenią sobie wyrazistych i niepowtarzalnych bohaterów, lecz nie boją się czytać o brutalnym świecie pełnym narkotyków, broni i klubowych porachunków oraz intensywnych scen pełnych pożądania.

Przeczytaj recenzję III tomu: LAWLESS

Po przeczytaniu "Ostatniego portretu Melanii" byłam bardzo pozytywnie zaskoczona historią napisana przez Ewę Madeyską. Było to zarazem moje pierwsze spotkanie z twórczością tej pisarki. W sierpniu w księgarniach pojawił się drugi tom serii zatytułowany "Ostatni romans Kornelii", który jest równie dobry jak tom pierwszy.

Pisarka na zakręcie

Scenarzystka i pisarka Kornelia Kłosowska jak co dzień,  tradycyjnie nieco spóźniona, przybywa do Parrot Studio, by wraz z załogą kontynuować pracę nad kolejnymi odcinkami Gorzkich serc. Jednak zanim jeszcze na dobre rozgościła się w Studiu, słyszy magiczne słowo, które przewraca jej życie do góry nogami – „Zwalniam cię.” Takiego obrotu spraw Kornelia się nie spodziewała. W dodatku jej córka Marianka oświadcza, że woli mieszkać z ojcem w centrum Warszawy i już niedługo podpisze odpowiednie papiery, a jakby tego było mało, Kornelia otrzymuje nakaz natychmiastowego opuszczenia wynajmowanego przez nią mieszkania a żona pewnego posła grozi jej sądem. Dlaczego? Otóż kobieta doszukała się podobieństwa między jednym z bohaterów „Ostatniego portretu Melanii”, a swoim mężem. Pozbawiona źródła dochodów Kłosowska powraca do rodzinnego Miłowa, gdzie musi stawić czoło tajemnicy z przeszłości oraz swojej byłej miłości.

O literaturze kobiecej słów kilka

Autorka niezwykle pozytywnie zaskoczyła mnie pierwszym tomem serii pt.. „Ostatni portret Melanii” oraz pomysłem, aby ta sama książka stała się częścią tomu drugiego, jako powieść napisana przez bohaterkę „Ostatniego romansu Kornelii”. Podobnie, jak poprzednio Ewa Madeyska bawi się stereotypami literatury kobiecej. Na warsztat wzięła nawet tekst z powieści Jojo Moyes, której książki uznawane są za światowe bestsellery i nie bała się odsłonić jej mankamentów. Co sprawia, że romanse sprzedają się lepiej niż inne gatunki? Przecież są schematyczne, od ilości słodyczy w fabule aż mdli, a czytelniczkami są przeważnie kobiety pragnące oderwać się od szarej rzeczywistości, która kręci się wokół domu, męża, dzieci i kuchni. Na to pytanie odpowiedzi szuka Kornelia, która nienawidzi romansów, ale sytuacja życiowa zmuszą ją do zmiany poglądów. Teraz pisarka musi napisać kolejną powieść, którą ma być właśnie romans. Czy podoła temu wyzwaniu? To się okaże.

Gdzieś to już czytałam...

„Ostatni romans Kornelii” w porównaniu do poprzedniego tomu jest nieco inny, ale nie brakuje w nim dynamiki, dzięki czemu książkę pochłonęłam w dwa popołudnia. Tym razem historia skupia się na kobiecie po czterdziestce, która nagle traci pracę i dom, córka woli mieszkać u jej byłego męża, a z mężczyznami jej się nie układa. Brzmi znajomo? Tak, ale autorka całość doprawiła charakterystycznym dla siebie poczuciem humoru, dzięki czemu historia Kornelii nie jest kolejną nudą obyczajówką z wątkiem miłosnym. To interesująca, wciągająca i niesamowita powieść, od której nie potrafiłam się oderwać.

Być pisarzem

Każdy kto chociażby próbował swoich sił w napisaniu krótkiej nowelki, albo własnej powieści wie, że praca pisarza nie jest łatwa. Sam pomysł nie wystarczy. Autorka zabiera czytelnika w świat pisarza i jego wydawcy. Przeprowadza go przez proces twórczy, podsuwając mu cenne rady, na co trzeba zwrócić uwagę pisząc powieść oraz prezentuje skutki twórczej blokady, podczas której wykonuje się masę czynności niekoniecznie związanych z tworzeniem powieści. Myślę, że każdy z nas doskonale zna ten stan. Szkoda, że autorka nie pokusiła się, aby zdradzić nieco więcej na temat  pracy pisarza i wydawcy, co przyjęłabym z ogromnym entuzjazmem.

Podsumowanie

Podsumowując „Ostatni romans Kornelii” to bardzo dobra kontynuacja cyklu, od której nie mogłam się oderwać. Ewa Madeyska po raz kolejny z lekkością i humorem bawi się stereotypowymi cechami literatury kobiecej oraz ujawnia tajniki warsztatu pisarskiego. A pozornie sztampowa historia kobiety będącej na życiowym zakręcie, porusza kwestię niezamkniętych rozdziałów z przeszłości, które nie dają o sobie zapomnieć i z każdym dniem stają się dodatkowym ciężarem. Jeżeli lubisz zabawne historie to seria "Ostatnie" na pewno ci się spodoba. Z całego serca polecam!

Witajcie w prawdziwym (wszech)świecie

Cała książka jest kompletna pod względem przedstawionego materiału. Na prawie czterystu stronach poznajemy sporo szczegółów na temat wszechświata i mikrokosmosu, wraz z teorią względności i mechaniką kwantową. Autor naprawdę mocno stara się zainteresować czytelnika nie suchymi faktami, a ciekawymi, plastycznymi opisami i zabawą wyobraźnią. Bardzo mi się to spodobało, dzięki czemu książka nie brzmi jak kolejny podręcznik do fizyki. Najwidoczniej autor wziął sobie za punkt honoru, przedstawienie jak najbardziej obrazowo zawiłości naszego wszechświata. Na uznanie zasługuje także polski projekt okładki, która niewątpliwie przyciąga spojrzenia.

Supermasywne czarne dziury

Jednakże, trzeba powiedzieć sobie jasno, to nie jest tak łatwa książka, jaką chcieliby mieć wydawcy. Oczywiście, na początku naszej kosmicznej podróży, autor bardzo przystępnie przybliża czytelnikowi wszelkie zagadnienia z dziedziny fizyki i astronomii, aczkolwiek jest to bardziej powtórka ze szkoły średniej i dobre uzupełnienie wiedzy o nowe odkrycia. Jednakże prawdziwy kosmos zaczyna się gdy „wchodzimy” w mikrokosmos, gdzie poznajemy pola oddziaływań, atomy, kwarki, leptony oraz kwanty. W późniejszych rozdziałach autor traci impet i czytelnik, który na co dzień nie interesuje się tymi tematami, może poczuć się naprawdę znudzony. Barwne opisy potrafią wydłużyć i tak już długie opisy pewnych zagadnień. Pod koniec książki trzeba naprawdę wytężyć wyobraźnie, bo pewne tematy już zaczynają wykraczać po za ludzkie rozumowanie. Co nie znaczy, że taka ekwilibrystyka umysłu nie jest pożyteczna. Według mnie warto przysiąść do tej lektury, bo to niewątpliwie poszerzy nasze pojmowanie świata i pokaże jak on działa od podszewki.

Gwiezdny pył

Przy okazji tej książki, chciałbym wprowadzić trochę prywaty. Niestety, nie od dziś wiadomo, że polski rynek wydawniczy takich książek jest traktowany po macoszemu. Jednakże, problemem nie jest ilość wydanych książek w roku, bo wystarczy spojrzeć na ofertę popularnych wydawnictw, a to że nakład jest bardzo niski i znika w zastraszającym tempie. Ponadto brakuje wznowień naprawdę popularnych i ciekawych książek. Mam nadzieje, że po sukcesie „Wszechświata w twojej dłoni” wydawnictwa bardziej pochylą się nad literaturą popularnonaukową i będą ją mocniej promować, dając szansę każdemu, kto chce poznać tajemnice naszego uniwersum.

Podsumowując

„Wszechświat w twojej dłoni” jest niezwykłą książką, która sprawia, że człowiek ma szanse poznać od podszewki otaczający go wszechświat. Mogę polecić ją każdemu, kto nie boi się wyzwań, ponieważ nagroda jaką otrzyma jest naprawdę wspaniała. Czytelnik, będzie mógł dosłownie przenieść się w czasie i przestrzeni, nie ruszając się z własnego fotela. Nie ma nic lepszego, niż poznawanie miejsca, w którym żyjemy.

Wydawnictwo: Otwarte ‖ Data wydania: 11.09.2017 ‖ Liczba stron: 400

Tytuł oryginalny: The Universe is in Your Hand ‖ Ocena: 5/6