▪ Mów mi Kate ▪ blog lifestylowo-recenzencki: grudnia 2018

Okres przedświąteczny to czas zakupowego szaleństwa. Sam staram się nie robić zakupów na ostatnią chwilę, ale czasem wpadnę na świetny pomysł na prezent trochę za późno. Aby tego wam oszczędzić przygotowałem kilka książkowych propozycji, idealnych dla faceta.

W liście znajdują się pozycje, które obecnie można zakupić w większości księgarń stacjonarnych oraz internetowych. Nie skupiłem się na książkach egzotycznych, lub takich których wydawanie zakończono. Zaczynamy 😊

1. Remigiusz Mróz – Trylogia władzy

To propozycja dla miłośników sceny politycznej oraz serialu „House of Cards”. Obecnie można zakupić całą trylogię, co daje mnóstwo godzin czytania. Dobrze poprowadzona akcja, mnóstwo zwrotów akcji i świetne dialogi to znak rozpoznawczy autora. Przede mną trzecia część i nie mogę się doczekać jak tylko trafi w moje łapki.

Więcej na temat tej książki przeczytacie w recenzji - tutaj.

2. Naval – „Zatoka”, „Ostatnich gryzą psy”, „Przetrwać Belize”, „Camp Pozzi”

Książki autorstwa byłego żołnierza Grom, pisane pod pseudonimem Naval. Do tej pory powstały cztery i nie wygląda na to aby autorowi skończyły się pomysły. Według mnie to świetne pozycje ponieważ opisują rzeczywiste działania za granicami państwa Polskiego i bardzo dokładnie opowiadają o życiu „specjalsa”. Książki polecam nie tylko miłośnikom militariów, ale wszystkim zainteresowanym jak wygląda życie żołnierza Grom.

3. Jason Schreier – „Krew, pot i piksele“

Ta książka to marzenie każdego miłośnika gier (nie tylko) komputerowych. Autor wykazuje się tytaniczną pracą i przybliża czytelnikowi proces twórczy kilku głośnych tytułów, wraz z blaskami oraz cieniami tworzenia gier komputerowych. Jeżeli kiedykolwiek interesowało was jak powstaje gra komputerowa i ile wysiłku trzeba włożyć w każdy projekt, to mocno polecam.

Więcej na temat tej książki przeczytacie w recenzji - tutaj

4. Neil deGrasse Tyson – „Astrofizyka dla zabieganych”, „Kosmiczne zachwyty”

Te pozycje idealne dla facetów lubiących trzymać głowę w chmurach. Może niezbyt obszerne, ale nadrabiające treścią książki o tematyce astrofizycznej. Przystępny język oraz umiejętność przekazania wiedzy to znak rozpoznawczy jednego z najlepszych popularyzatorów nauki w tym (wszech)świecie.

5. Andrew Hogan, Douglas Century – „Polowanie na El Chapo”

Prawda dziwniejsza od fikcji i jak ulał pasuje to do tej książki. Autorzy, dziennikarz śledczy oraz uczestnik operacji, ukazują kulisy złapania jednego z najbardziej krwawych baronów narkotykowych jacy pojawili się w Meksyku. Mnóstwo informacji operacyjnej, szczegółów oraz opisów prosto z akcji sprawiają, że jest to idealna pozycja dla wielbicieli seriali „Narcos”.

Więcej na temat tej książki przeczytacie w recenzji - tutaj

Pozdrawiam
Emil

5 komentarze

8 komentarze

2 komentarze

Moja przygoda z Marvelem rozpoczęła się w 2005 gdy miałam możliwość obejrzenia filmu X-Men 2. Od samego początku zapałałam "miłością" nie tylko do Hugh Jackmana, ale także do świata mutantów. Potem udało mi się poczytać parę komiksów o X-Menach. Oczywiście jeszcze wtedy nie miałam pojęcia o czymś takim jak Uniwersum Marvela. Od tamtego czasu jestem niemal na każdym filmie Marvela jaki pojawi się w kinie. Jeśli zapytacie kogo lubię najbardziej, to odpowiedź jest prosta - Wolverine'a i Thora.

Uniwersum i nie tylko

Wtedy nie zastanawiałam się nad nazwiskami autorów, którzy tworzyli te komiksy. Nieważne było nazwisko scenarzysty czy rysownika, liczyła się akcja. Dopiero po długim czasie, gdy do kin weszły kolejne filmy Marvela, zacząłam interesować się postacią Stana Lee, Steve’ego Ditko czy Jacka Kirby’ego. Ale od zawsze brakowało mi pełnej biografii tego pierwszego, człowieka od którego to wszystko się rozpoczęło. I tak oto w 2018 roku, dla wszystkich miłośników komiksu Marvela, trafiła się nie lada gratka w postaci oficjalnej biografii Stana Lee. Książka swoją premierę miała 14 listopada - dwa dni po niespodziewanej śmierci twórcy.

Capitan Marvel

Czytając opis książki "Stan Lee. Człowiek-Marvel", sądziłam, że jest to biografia. Jednak już pierwsze strony publikacji Boba Batchelora zrewidowały mój pogląd. Otóż ta książka nie jest typową biografią, gdyż już na początku dostajemy, pokaźny przekrój informacji na temat amerykańskiej gospodarki z początku dwudziestego wieku. I takie informacje, gospodarcze czy polityczne, towarzyszą nam aż do samego końca. Ale nie zniechęcajcie się! Wbrew pozorom jest to bardzo ważny element, ponieważ to on kształtuje bohaterów na kartach komiksów jak i samego autora. Druga wojna światowa, czy następnie zimna wojna miały ogromy wpływ na powstanie Kapitana Ameryki czy Fantastycznej Czwórki. Pod tym względem książka oferuje, to co ma najlepsze.

Skaza na pancerzu

Ale jednak jest coś, co nie do końca podobało mi się w książce. Biografia Stana Lee jest napisana w samych superlatywach. Praktycznie nie ma miejsca na bardziej kontrowersyjne fragmenty, a gdy się pojawią to autor Bob Batchelor, stara się wybielić Lee jak tylko może. Wszystko co robi autor komiksów jest cudowne, a jego praca oznaczała się morderczym tempem oraz wspaniałymi efektami. Niestety, rzeczywistość wyglądała inaczej. Często był skłócony z innymi członkami zespołu oraz potrafił być nieznośny.

Gorzej być nie może?

Jeżeli chodzi o stylistykę książki, to również nie jest najlepiej. Jest ona strasznie chaotyczna i charakteryzuje się licznymi powtórzeniami. Wielokrotnie czytamy o jego wspaniałych cechach. Poza tym, autor streszcza pierwsze zeszyty przygód z ulubionymi bohaterami, ale tak naprawdę nie poznajemy ich genezy. Brakuje również przedstawienia głębszych relacji Stana Lee z pozostałymi współpracownikami. Niestety pod tym względem, książka nie oferuje niczego dobrego.

Podsumowanie

Podsumowując, nie jest to biografia, która zadowoli wytrawnych koneserów historii Marvela. Bob Batchelor nie udźwignął ciężaru jaki wziął na swoje barki. Mam spory problem z tą książką, bo pomimo sporej ilości minusów treść historyczna, na której opierał się autor jest niezwykle bogata i ciekawa. Ale to nie wystarczy, aby pozbyć się wrażenia, że książka jest napisana jako laurka w stronę Stana Lee. Szkoda, że autor nie podjął próby pokazania twórcy Marvela również z tej drugiej strony, ukazując jego negatywne cechy jak i zdarzenia, bez próby wybielania ich.

Za egzemplarz recenzencki serdecznie dziękuję:

Wydawnictwo: SQN ‖ Data wydania: 14.11.2018 ‖ Liczba stron: 368

‖ Ocena: 6/10

7 komentarze

„Ogród świateł” to drugi tom historii o rzeczniczce prasowej Felicji Stefańskiej, natomiast moje pierwsze spotkanie z autorką. Mimo, iż sięgnęłam po drugi tom, bez znajomości „Królowej śniegu” (tom pierwszy) to w żaden sposób nie odczułam braku znajomości poprzedniej historii.

Gdy gasną wszystkie światła...

Upalne lato, turystyczna miejscowość i brutalne morderstwo… W Mniszkowie pod Gdańskiem dochodzi do morderstwa. Ginie znany biznesmen oraz jego rodzina- żona i trójka dzieci. Kto mógł dopuścić się tak bestialskiego czynu? W sprawę angażuje się rzeczniczka prasowa urzędu gminy, Felicja Stefańska. Mieszkańcy Mniszkowa milczą, jednak na jaw wychodzi, że zamordowany biznesmen nie cieszył się zbytnią sympatią sąsiadów, a jego firma przeprowadzała nie do końca zgodne z prawem interesy. Zaangażowanie i upór Felicji ściągają na nią kłopoty. Dokąd zaprowadzi Felicję śledztwo i dla kogo stanie się niewygodnym pionkiem w tej grze?

Dokąd zaprowadzi śledztwo?

Historia z Felicją Stefańską w tle zaczyna się naprawdę bardzo obiecująco. Czytelnik otrzymuje owiany tajemnicą prolog oraz krótki wstęp do wydarzeń dziejących się tuż przed morderstwem, a następnie zostaje przeniesiony na miejsce zbrodni. Wraz z Felicją i jej przyjaciółką Gretą czytelnik uczestniczy w prowadzonym śledztwie, które przynosi jedynie domysły i strzępki informacji, które niestety cały czas przewijają się przez niemal całą pierwszą połowę książki, przekazywane z ust do ust i znów analizowane, a to przez policjanta Rybę, Gretę lub ponownie Felicję. Powoli traciłam nadzieję na zaskakujące zwroty akcji, ale w końcu się ich doczekałam. Ktoś ginie, ktoś ledwo uchodzi z życiem, ktoś zapada się pod ziemię, a z czasem okazuje się, że śledztwo prowadzi do zbrodni sprzed lat. Jednak to za mało, aby nazwać „Ogród świateł” kryminałem dla osób mających mocne nerwy. Po przeczytaniu odniosłam wrażenie, że intrydze brakowało spójności, a w motywie mordercy zabrakło głębi, która usatysfakcjonowałaby wymagającego czytelnika.

Bohaterowie

Nie mam zastrzeżeń do kreacji bohaterów, których od razu polubiłam. Felicja Stefańska to kobieta z charakterem, odznaczająca się niezwykłą determinacją. Greta Pazik ukrywa jakiś sekret, który przez cały czas nie dawał mi spokoju, a młody policjant Ryba od razu zyskał moją sympatię i kibicowałam mu w jego podbojach miłosnych, które nie do końca potoczyły się po mojej myśli.

Podsumowanie

„Ogród świateł” Anny Klejzerowicz to kryminał, z którym spędziłam przyjemnie kilka jesiennych wieczorów. Książkę czytało mi się przyjemnie, choć nieco eksperymentalny sposób narracji, gdzie otrzymujemy monologi postaci na pół kartki, będące częścią rozmowy dwóch osób. Mimo, iż postać samego mordercy oraz jego motywacja, nie do końca mnie usatysfakcjonowała, to historię czytałam z zainteresowaniem i czystą przyjemnością. Jeśli szukasz lekkiego kryminału, to „Ogród świateł” może ci się spodobać, natomiast jeśli jesteś oczekujesz niepowtarzalnych wrażeń z dreszczykiem to po lekturze możesz czuć się rozczarowany.

Wydawnictwo: Edipresse Książki ‖ Data wydania: 15.11.2018 ‖ Liczba stron: 256

Tom: II ‖ Ocena: 6,5/10

7 komentarze

Już niebawem Święta, więc to najlepszy czas, aby zaopatrzyć się w świąteczne lektury. Jedną z nich jest „Dwanaście życzeń” autorstwa Karoliny Głogowskiej i Katarzyny Troszczyńskiej od Wydawnictwa W.A.B. Jesteście ciekawi co kryje się pod tą sympatyczną okładką? Jeśli tak to zapraszam do lektury.

Dwanaście życzeń

Historia „Dwunastu życzeń” rozpoczyna się w dzień poprzedzający Wigilię i opowiada o sześciu kobietach znajdujących się na różnym etapie życia. Dagna wyrwała się ze wsi do dużego miasta, gdzie pracuje jako dziennikarka, dobiega magicznej trzydziestki i z desperacją szuka faceta na portalach randkowych. Pola to absolwentka weterynarii i niedoszła panna młoda. Bogusia jest wzorem przykładnej matki i żony, Róża zaś przeżywa drugą młodość. Basia i Rita muszą pogodzić się z bolesną przeszłością. Ten jeden wigilijny dzień dla każdej z nich będzie inny, a zanim na niebie zabłyśnie pierwsza gwiazdka, w ich życiu wiele się zmieni.

Sześć kobiet i sześć różnych historii

Przyznam się, że miałam duży problem z oceną tej pozycji. Książka podobała mi się pod względem narracji i historii, ale zabrakło mi w niej bożonarodzeniowej magii. Autorki zawęziły opowieść do dwóch dni, w przeciągu których, życie bohaterek wywraca się do góry nogami. Spodobał mi się pomysł na tak szeroki wachlarz postaci, gdyż każda z nich opowiada własną historię. Autorki postarały się, aby ich bohaterki były realistyczne, a to dzięki historiom, które nie są cukierkowe i surrealistyczne, co nagminnie zdarza się w przypadku wielu historii zachowanych w świątecznym klimacie.

Dagna odcięła się od rodziny mieszkającej na wsi, bo wstydziła się swojego pochodzenia. Bogusia jest przykładem zmęczonej matki i żony, a Róża mimo wieku, czerpie z życia pełnymi garściami. To właśnie historie tych trzech kobiet spodobały mi się najbardziej, bo odnoszą się do kobiet, które znajdują się w naszym otoczeniu, a zarazem niosą ze sobą przesłanie i promyk nadziei, że w życiu można coś zmienić.

Choć Bogusia, Dagna i Róża ujęły mnie swoimi opowieściami, to historia Rity była nudna i w sumie do tej pory nie wiem jakie ukryte przesłanie miała w sobie zaszyte, a Pola – niedoszła panna młoda, okazała się zapatrzoną w siebie histeryczką. W związku z Polą poznajemy także młodego lekarza, który również nie popisał się swoim poziomem inteligencji w pewnej „sytuacji kryzysowej” (nie będę zdradzać tutaj szczegółów).

Podsumowanie

„Dwanaście życzeń” K. Głogowskiej i K. Troszczyńskiej to zbiór sześciu słodko-gorzkich opowieści o kobiet będących na różnym etapie życia, dla których ten jeden magiczny grudniowy dzień, będzie przełomowy, przepełniony nie tylko śmiechem, uściskami, ale także łzami, bez których nie da się odnaleźć właściwej ścieżki. Historie bohaterek poruszają temat rodziny, miłości oraz samotności. Mimo ciekawie zarysowanym opowieściom, nie poczułam magii, która powinna towarzyszyć książkom o tematyce świątecznej. Problemy, z którymi mierzyły się bohaterki, zdominowały świąteczną atmosferę, którą tworzą nie tylko spełniające się życzenia, ale także biały puch, migoczące lampki, pachnące pierniczki i spotkania rodzinne przy jednym stole.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję