"Niewidzialne życie” to historia, która wydarzyła się naprawdę w latach 40. XX wieku w Rio de Janeiro. Autorka zainspirowała się przeżyciami swoich babć i napisała dość ciekawą powieść, ukazującą życie ówczesnych kobiet, a zarazem będącą hołdem i manifestem.

Bohaterkami powieści są siostry –Eurídice  i Guida. Eurídice  jako dziecko była dobrą uczennicą i przykładną córką, a potem dobrą żoną. Guida była przeciwieństwem swojej siostry, lecz  łączyła ich głęboka siostrzana więź. Jednak do czasu…  dopóki nie stanął między nimi Marcus. Zakochana Guida zapragnęła wolności i niezależności, a dla ukochanego była porzucić rodzinę i uciec z domu. Jednak los bywa przewrotny i po wielu latach na progu domu  Eurídice pojawia się jej starsza siostra. Czy siostrom uda się nadrobić stracone lata?

Chociaż autorka opowiada historię dziejącą się niemal 70 lat temu, to niektóre jej elementy nadal pozostają niezmienne. „Niewidzialne życie” to lektura ukazująca sprowadzenie kobiety wyłącznie do roli dobrej żony, kochającej matki i gospodyni domowej. Przez lata kobietom udało się wywalczyć prawa, dojść do głosu i zmienić sytuację ogółu. Obecnie kobiety są nie tylko matkami i żonami, ale także zajmują wysokie stanowiska, prowadzą własne biznesy, a nawet rządzą państwem.  Niestety  nie możemy mówić o całkowitym wyeliminowaniu ówczesnych poglądów, bo one nadal żyją pośród nas. I tylko od nas kobiet zależy,  czy podejmiemy z nimi walkę, podobnie jak czyniła to Eurídice.

Eurídice poświeciła własne marzenia i pragnienia dla dobra ogółu. Postąpiła zgodnie z wolą rodziców, a potem z wolą męża. Jednak w życiu kobiety przychodzi moment, kiedy pragnie wyrwać się ze szponów ówczesnej kultury. Na kartach powieści obserwujemy  jej  starania i próby stania się kobietą zaradną i pracującą. Choć Eurídice nie brakuje talentów, to niestety nie ma w sobie odwagi i determinacji swojej siostry, przez co nie potrafi  postawić się swojemu mężowi, który uważa, że jej miejsce jest w domu, w kuchni i przy dzieciach. Jej postać oczarowuje, sprawia że czytelnik podziwia ją za wszechstronność, a zarazem współczuje jej, gdy okazuje się, że nie ma wsparcia w osobie męża. Sytuacja nieco się zmienia gdy  w powieści pojawia się Guida…

„Niewidzialne życie” to powieść będąca hołdem dla „niewidzialnych kobiet”, kobiet których rola w społeczeństwie została ograniczona do roli dobrej żony i matki. Fabuła „Niewidzialnego życia” została poprowadzona spokojnym rytmem i wzbogacona o unikalne postaci. Obserwujemy jak kobiety ówczesnych czasów rezygnują z możliwości samorealizacji, i przywdziewają stalową maskę, pod którą kryje się rozpacz i frustracja.  Niestety nie mogę uznać, że ta historia była dowcipna, jak to określa zapowiedź na tylnej okładce, a właśnie ze względu na humor byłam skłonna sięgnąć po tę książkę. Jedyną zabawną postacią była wścibska sąsiadka, a to trochę za mało. Mimo to, uważam, że Martha Batalha napisała dobrą powieść, po którą warto sięgnąć, albo obejrzeć film pt. „Vida Invisível” .