Podsumowując nowa produkcja Netflixa pt. "Locke&Key" okazała się kolejnym serialem ze zmarnowanym potencjałem, który nie ma nic wspólnego z zapowiadanym horrorem w stylu fantasy. Mozolnie poprowadzona akcja, nieprzemyślane decyzje bohaterów i zepchnięcie wątku kluczy na drugi plan to największe minusy tej produkcji. Na szczęście postać antagonisty obroniła się sama i stała się dobrą zapowiedzią drugiego sezonu.

Mona Kasten już trzykrotnie udowodniła mi, że potrafi napisać dobą historię, która wciąga czytelnika na długie godziny. "Hope Again" to już czwarty tom młodzieżowej serii Begin Again. Jak było tym razem? Czy autorce udało się utrzymać opowieść na dobrym poziomie? O tym już niebawem.

Bohaterami "Hope Again" są Everly i Nolan. Everly uczęszcza na kurs pisania, gdzie poznaje przystojnego, seksownego i inteligentnego Nolana. Jednak Nolan niejest uczestnikiem kursu, lecz jego wykładowcą. Czy już domyślacie się jak potoczy się ta historia? Tak, tych dwoje zaczyna coś do siebie czuć. Dziewczyna pragnie odciąć się od bolesnej przeszłości, a poprzez pisanie w pewien sposób ponownie otwiera się na świat. Nolan szybko ujmuje ją swoim zamiłowaniem do literatury, jednak Everly nie ma pojęcia, że za jego promiennym uśmiechem kryje się tajemnica, która może zniszczyć ich przyjaźń.

Chociaż historia brzmi sztampowo, to dzięki umiejętnościom Mony Kasten do tworzenia wyjątkowych historii, taka nie jest. Autorka umiejętnie poprowadziła swoich bohaterów przez całą historię. Stopniowo rozwijając relację pomiędzy Everly i Nolanem, dając im czas na poznanie siebie, zajrzenie w bolesną przeszłość i odnalezienie się od nowa. Na szczęście Everly nie należy do grona „tych” bohaterek, które od pierwszego wejrzenia wyłączają myślenie i są gotowe oddać się mężczyźnie.  Ich relacja rozwija się stopniowo, za co w moim odczuciu należy się autorce duży plus.

Everlyn mimo trudnej przeszłości jest wartościową dziewczyną, która kocha literaturę i uparcie dąży do celu. Nie jest to kryształowa postać, bo bywały momenty, że jej decyzje były dla mnie niezrozumiałe. W tej historii mimo całej sympatii do Everly, bardziej polubiłam Nolana. Nolan jest wrażliwym i mądrym mężczyzną, który także kocha literaturę, lecz skrywa pewną tajemnicę, która może zrujnować nowo rodzące się uczucie. Ma świetny kontakt ze swoimi studentami, dlatego jest mu bardzo ciężko pozostać obojętnym wobec dziewczyny podczas swoich zajęć. Mona Kasten po raz kolejny dotyka ludzkiej natury i porusza w swojej książce problemy z jakimi młodzi ludzie muszą mierzyć się na początku swojej nowej drogi życia - zaufanie, zdrada, ból, marzenia…

Ciekawi bohaterowie, dobrze poprowadzona fabuła, wachlarz emocji i trochę napięcia to niezwykle udane połączenie, które sprawia, że "Hope Again" czyta się jednym tchem i to mimo utartego w literaturze młodzieżowej motywu uczennicy i nauczyciela. "Hope Again" to naprawdę emocjonująca i romantyczna opowieść o wzlotach i upadkach młodych ludzi, a także budowaniu wzajemnych relacji. Choć "Hope Again" Mony Kasten  jest czwartym tomem z serii Again, to nie musicie znać poprzednich, aby zacząć przygodę z Everly i Nolanem. Każdy tom to odrębna historia, a bohaterowie niektórych tomów, pojawiają się w poszczególnych częściach, jedynie jako postaci drugoplanowe. Tak więc, jeśli chcecie czerpać pełnię satysfakcji z serii, to sięgnijcie najpierw po Begin Again, natomiast jeśli szukacie dobrej lektury na weekend to zaczynajcie od Hope again.

„Nigdy więcej” to już moja trzecia książka od Anny Bellon, którą miałam przyjemność przeczytać. „Nigdy więcej” opowiada historię Kuby i Igi, którzy poznają się na parapetówce swoich znajomych. Od razu łapią wspólny język, pokryjomu urywają się z niej i spędzają przyjemny wieczór jedząc hamburgery i frytki. Przypadkowe spotkanie z czasem przeradza się w coś więcej. Kuba nie planował się zakochać, zwłaszcza po tym, jak niedawno zakończył burzliwy związek, który odcisnął na nim swoje piętno. Mimo to, Iga sprawia, że zapomina o przeszłości. Jednak przeszłość nie ma zamiaru zapomnieć o nim. Związek Kuby i Igi zostanie wystawiony na próbę, gdy na ich drodze pojawi się Blanka.

Tak jak w przypadku „Requiem” bohaterami książki są młodzi studenci mieszkający w Warszawie. Iga to spokojna, miła dziewczyna, która nie lubi się wychylać. Tak jak w życiu, tak i w książce Iga nie jest postacią, która się wyróżnia. Dziewczyna po prostu jest tłem dla Kuby, bo to on odgrywa w tej historii główną rolę i to rozdziały pisane z jego perspektywy czytało mi się najlepiej. Kuba to młody chłopak, którego poprzedni związek nie należał do udanych. Jego serce zostało głęboko zranione, a zaufanie perfidnie wykorzystane. A to wszystko przez Blankę, dziewczynę dla której narkotyki były ważniejsze niż miłość. Kiedy Kuba zaczyna studia, ma nadzieję, że przeszłość zostawił za sobą, lecz Blanka nie ma zamiaru odpuścić. Autorka w powieści udzieliła głosu także Blance, dzięki czemu możemy spojrzeć na ich toksyczną relację także z drugiej strony. Jest femme fatale tej historii, która wnosi trochę napięcia i niepewności.

Tym razem autorka naprawiła błędy, które raziły mnie w „Requiem”. Poprzednia książka opowiadała w większości wydarzenia związane z nauką, przez co czytając, szybko dopadało mnie znużenie powtarzającym się materiałem. W „Nigdy więcej” mamy mniej nauki, a więcej życia, dzięki czemu cały czas dzieje się coś nowego. Mamy romantyczne spacery, trochę muzyki, babskie wypady oraz pogawędki. Historia nabiera tempa dopiero pod koniec książki, gdy pojawia się Blanka.

„Nigdy więcej”  to pozytywna historia, napisana w dobry sposób i w spokojnym tempie. To książka na jeden  wieczór, którą można poczytać dla zrelaksowania. Myślę, że spodoba się ona czytelnikom, którzy nie oczekując napięcia, skomplikowanych relacji, erotyzmu i przede wszystkim oryginalności na tle podobnych historii dla młodzieży. Osobiście czytało mi się ją dobrze i przy historii Igi i Kuby mogłam się zrelaksować. Natomiast postać Blanki to ciekawy materiał na odrębną opowieść, trudną lecz dającą do myślenia.