"Bez pożegnania" to pozycja, którą mogę zaliczyć do tych lepszych w dorobku twórczym Cobena. Znalazłam w niej wszystko to co lubię, czyli wiele zyskujących zwrotów akcji, zaangażowanie czytelnika w podrzucane poszlaki oraz ciekawie nakreślony wątek przeszłości.

Będąc po kilku książkach autora, nie trudno nie zauważyć powtarzających się w jego twórczości motywów bądź schematów postępowania bohaterów. I tym razem momentami miałam wrażenie, że "to już gdzieś czytałam", jednak w ogólnym rozrachunku uważam, że autor w ciekawy sposób poprowadził fabułę "Bez pożegnania". Podczas lektury, nie zabrakło momentów, w których pisarz podrzucając kolejne kłamstwa, tropy i półprawdy, wzbudzał we mnie wątpliwości, rujnując moje dotychczasowe założenia. Z łatwością wciągnęłam się w historię Willa, pozwalając nie raz się zaskoczyć.

Także bohaterowie powieści zasługują na uwagę. Autor zestawia ich codzienne życie ze sprawą zniknięcia i tajemnicą z przeszłości, dzięki czemu czujemy, że bohaterowie to postaci z krwi i kości. Uważam, że Harlan Coben umiejętnie zarysował portrety bohaterów, nie zapominając o ich indywidualnych charakterach oraz nakreśleniu tajemniczej przeszłości, która odbija się na ich obecnym życiu.

Podsumowując "Bez pożegnania" to przyjemna, lekka w czytaniu i ciekawie poprowadzona historia, z satysfakcjonującym zakończeniem i sporą ilością wydarzeń, które intrygują i nie pozwalają oderwać się od lektury. Autor umiejętnie dawkuje emocje, podrzucając kolejne zawiłości w śledztwie, pozwalając czytelnikowi poczuć nutę napięcia i jeszcze mocniej zagłębić się w historię Willa i jego brata.

 
* Opis pochodzi od wydawcy.